1.2.3. Ortak Yatırım (Joint Venture): İhracatçı firma ile ithalatçı firma arasındaki hisse, teknoloji transferi, yatırım, üretim ve pazarlama alanlarından biri veya birkaçının söz konusu olduğu bir ortaklık anlaşmasıdır. Bu ortaklık anlaşması, performans, yükümlülüklerin sınırları, kârın paylaşımı ile birlikte pazarlama anlaşmalarındaki sorumlulukları belirlemektedir. Bu tip anlaşmalar maliyeti yaymakta, riski azaltmakta, pazar hakkındaki bilgi ve detayları öğrenmeye olanak sağlamakta ve böylece pazara girişi kolaylaştırmaktadır.
1.2.4. Lisans Anlaşmaları (Licensing): Bir firma sahip olduğu teknolojik know-how, tasarım ve fikrî mülkiyet hakkını, bir sözleşmeye bağlı olarak yabancı bir firmaya, bir ödeme şekli veya telif karşılığında devredebilir. Lisans anlaşmaları yabancı pazarlara hızlı bir girişe imkân sağlamaktadır. Sermaye yatırımına izin verilmekte ve bunun karşılığı genellikle hızla geri alınmaktadır. Ancak, lisans anlaşmaları üretim ve pazarlamadaki kontrolün kaybolmasını ve eğer anlaşma da yasaklanmamışsa istemeyerek de olsa teknolojik know-how’ın lisans kullanıcısı tarafından paylaşılmasını beraberinde getirmektedir.
Yerinde (off-shore) üretim: Bir firmanın, taşıma maliyetlerini azaltarak yasaklayıcı tarifelerden kaçınmak, düşük işçilik ve girdi maliyetlerinden yararlanmak ve devlet teşviklerinden faydalanmak için hedef pazarda bir yer tesis ederek imalat yapmasıdır.
1.2.5. İhracat Konsorsiyumları: Sektörel Dış Ticaret Şirketleri Modeli: KOBİ’lerin birleşerek ihracat amacıyla bir konsorsiyum kurması ve ihracatın bu konsorsiyum tarafından gerçekleştirilmesi pazara girişte yararlı bir yöntem olarak görülmektedir. Bu nedenle hükümetler bu modeli teşvik etmektedir. SDŞ Sektörel Dış Ticaret Şirketleri, Türkiye’deki KOBİ’lerin ihracata yönelik faaliyetlerinde gönüllü olarak sermayelerini, bilgilerini, üretimlerini ve tecrübelerini bir araya getirerek ölçek ekonomisinin sağladığı avantajlara sahip olunmasını destekleyici bir modeldir. Söz konusu modelin ihracatçılara (üyelerine) sağladığı faydalar şunlardır:
– Yeni pazarlara girme ve yeni alıcılara ulaşma
– Pazarın çeşitlenmesi ve riskin azaltılması
– Büyük miktardaki siparişlerin birlikte hareket yolu ile kolaylıkla karşılanması
– Uzun dönemli yatırım ve üretim planlaması yapılabilmesi
– Birim üretim, dağıtım giderlerinde azalma
– Pazarlık gücü elde ederek daha karlı satış yapabilme
– İhracatta bilgi birikimi ve deneyim elde etme
– Döviz girdisi elde etme
– Endüstri alanında sesini duyurabilme
– İhracat giderlerinin paylaşımı nedeniyle daha az finans ile kaynak tahsisi
– Diğer aracı kurumlara alternatif olabilme
– Birlikte başarı elde etme duygusu ve bunun moral üzerine olumlu etkisi